Bardzo ważną formą kształcącą umiejętność uważnego słuchania stanowią ćwiczenia w spostrzeganiu i odróżnianiu zjawisk akustycznych w przyrodzie i otoczeniu. Chodzi tu zarówno o znane dzieciom odgłosy (klakson samochodu, szczekanie psa, turkot kół, itp.) jak również dźwięki instrumentów o określonej i nieokreślonej wysokości brzmienia. Wykonanie zadań z tego zakresu wymaga od dzieci dużej koncentracji uwagi, dlatego też takie ćwiczenia powinny przebiegać w formie ciekawych zabaw pobudzających do aktywnego słuchania. Niesłychanie ważne jest również uwrażliwienie dziecka na elementy muzyki (dźwięki wysokie, niskie, barwę dźwięku, poczucie rytmu i tempa, kierunek linii melodycznej, strukturę utworu). Może to i powinno występować przy różnych okazjach: nie tylko na zajęciach umuzykalniających, ale i w zabawach ruchowych, lub też jako przerywniki innego rodzaju zajęć. Odkrywanie świata dźwięków, rozpoznawanie ich, naśladowanie, określenie źródła ich pochodzenia to wspaniała zabawa dla dziecka, prowadząca w efekcie do zrozumienia muzyki, również tej określanej mianem „poważna” (klasyczna). Należy więc stwarzać dzieciom jak najwięcej ku temu okazji, aby coraz lepiej czuły i rozumiały ten „słownik muzyczny”. Dziecko musi poznać wszystkie składniki muzyki – wtedy będzie ją rozumieć, a to rozumienie pozostanie właśnie na całe życie.